Carolinaeend / Aix sponsa

Herkomst
Zuidelijk Canada, Oostelijke helft van de V.S. tot en met Cuba. Ook vanaf British Columbia tot zuidelijk California. Overwintert in zuidelijk deel van broedgebied en in Mexico.

Biotoop / habitat
Graag in de schaduw bij rustige poelen, meren en rivieren. Voorkeur voor ondiep water in loofbossen. Zit graag hoog in bomen, meestal in paren of kleine groepjes. Vliegt behendig tussen de bomen door. Broedt in de natuur gewoonlijk in een boomholte. Jongen laten zich uit het nest op de grond vallen.

Status
Komt in oorspronkelijk leefgebied veelvuldig voor.

Maximale lengte
43 – 51 cm.

Gewicht
woerd +/- 680 gr., vrouwtje +/- 540 gr.

Levensverwachting
In beschermde omgeving: zo’n 15 jaar.

Type huisvesting
Geschikt voor: zowel kleinere vijvers, als voor groter gemeenschappelijk perk, waar meerdere paartjes gehuisvest kunnen worden.

Voedsel
Meest gebruikte voedingsmiddelen in de praktijk bv. 80% totaalvoeder korrel voor Watervogels, 10% gras/groente, 10% granen:
groeiend dier: 0-2 maanden: Opfokkorrel of kruimel
2–4 maanden: Opfokkorrel
volwassen dier: Totaalvoeder onderhouds- of basis korrel
broedtijd: Totaalvoeder foktoomkorrel
Voedsel afgeschermd aanbieden. Altijd vers zwemwater beschikbaar, dat ook als drinkwater wordt gebruikt.

Beschrijving
De woerd in prachtkleed is zeer contrastrijk van kleur.
Opvallend zijn de helmvormige kop met een lange “kuif” in de nek. De kleuren zijn een mengeling van metalliek-groen, blauw en violet. Een witte streep loopt vanaf de witte kin en splitst in een witte streep omhoog naar de zijkant van de wang en onderlangs de kaak naar de nek. Een andere witte streep loopt van achter het oog door langs de zijkant van de “kuif” naar de nek. De bovenborst is purperkleurig tot kastanjebruin. Onderkant van de borst en buik zijn wit. De flanken zijn geelbruin. De vleugels zijn metalliek blauw, groen tot zwart.
De stuit is violet. De staart is zwart met een metallieke weerschijn. De snavel begint scharlakenrood met een geel bandje aan de snavelbasis, gaat vervolgens over van geel naar wit en weer naar geel met een zwarte snaveltip. Poten zijn helder okergeel.
Tijdens de ruiperiode in de zomer draagt het mannetje een eclipskleed en lijkt dan wat op het vrouwtje, maar vooral de witte wang- en kaakstreep en licht getinte kop en snavel blijven onderscheidend.
Het vrouwtje is overwegend grijs met tinten van olijfgroen tot bronskleurig. De borst is licht gestreept en de zijden zijn licht gevlekt op een grijs tot bruine ondergrond. Een witte ring rond de ogen loopt in een lijntje iets naar achter uit, maar is veel korter dan bij het vouwtje van de Mandarijneend. De snavel is grijsachtig met een zwarte snaveltip en een wit lijntje aan de snavelbasis. Poten zijn gelig van kleur.

Opmerkingen
Carolinaeenden zijn sterk, goed winterhard, gemakkelijk te houden en komen dus in veel collecties voor. Het uitbroeden van de eieren en het opfokken van de eendenkuikens is vrij gemakkelijk, ook voor beginnende liefhebbers.
Carolinaeenden verplaatsen zich ook moeiteloos op het land en strijken in de vrije natuur vaak neer in bomen, daarom behoren zij tot de zgn. roestende eenden.

Aanbevelingen kweek
Monogame paarvorming. Geslachtsrijp na 1 jaar.
Holenbroeder, nestkastje met ladder.
Legsel: 10 – 13 eieren, ivoorwit van kleur.
Broedduur: 31 dagen, alleen het vrouwtje broedt.
Ringmaat: 9 mm.

Ondersoorten / varianten
Geen ondersoorten.
Er zijn blonde, witte en zilveren mutanten.

Literatuur / websites
Watervogels houden…’t is een hobby!, 2003 – Liliane De Boeck-Pauchet
Handbook of the birds of the World, vol. 1 Ostrich to Ducks, 1992 – del Hoyo et al.
Die Entenvogel der Welt, 1999 – Hartmut Kolbe
www.aviornis.nl

Wetgeving
In Nederland geen beperkende wetgeving.

Bron
www.aviornis.nl