Pakara nieuws januari 2013

‘VERMISTE/GESTOLEN PAPEGAAIEN’

Een edelpapegaai is terug naar Adelaide Zoo gevlogen, een dag na zijn
verdwijning. De edelpapegaai Kai werd getraind voor ‘free flight’ toen hij in de warraakte en weg vloog. Meer dan 30 uur later werd de vogel gezien door een bezoeker vanhet kindergedeelte in de dierentuin, toen Kai rustig naast een paar kippen zat. De dierenoppassers waren enorm blij dat Kai veilig teruggekeerd was en hij werd nog even door de dierenarts nagekeken, maar bleek helemaal in orde te zijn. Kai wordt voor alle
zekerheid nog een paar dagen rustig in de dierenkliniek van de dierentuin gehouden voordat hij weer mee mag doen aan de trainingen van het ‘free flight’ programma.
De veiligheid van alle dieren is een onderdeel van het verantwoord houden van dieren. Het is belangrijk dat alle dieren geïdentificeerd kunnen worden, met name papegaaien.
Het gebruik van een (naadloos) gesloten ring en een microchip wordt hierbij geadviseerd, maar soms kan een foto van dichtbij ook genoeg zijn. In het geval dat eenpapegaai wegvliegt of wordt gestolen en in handen van verkeerde mensen terecht komt is het belangrijk dat u in staat bent om aan te tonen dat u de rechtmatige eigenaar van de vogel bent voor het geval de ander de vogel niet meer wil afstaan. Het is dan ook
belangrijk dat u als papegaaieneigenaar regelmatig foto’s maakt van uw papegaaien. Met name als de papegaai permanente unieke kenmerken bezit, zoals bijvoorbeeld groenvleugel ara’s, Buffon’s ara’s en blauwgele ara’s.
Geen twee vogels van deze soorten zijn precies hetzelfde en de zwarte lijnen in het gezicht en de vormen zijn uniek voor elke vogel. Goede kwaliteit foto’s van dichtbij en van elke kant van het gezicht kunnen op dezelfde manieren individuele vogel identificeren als een vingerafdruk bij mensen. Twaalf maanden geleden werd een blauwgele ara in het noorden van Engeland gestolen die na een aantal weken ineens weer opdook na een aantal keren van ‘eigenaar’ te zijn verwisseld. Toen de vogel gestolen was heeft de eigenaar foto’s van de vogel verstrekt voor de opsporing en toen de vogel uiteindelijk dus weer opdook werden er opnieuw
foto’s genomen en vergeleken met de foto’s van de oorspronkelijke eigenaar en bleek het om dezelfde vogel te gaan en kon de vogel na een jaar weer met de oorspronkelijke eigenaar herenigd worden. De vogel was al 20 jaar als huiskamervogel in de familie en werd enorm gemist, maar zonder een positieve identificatie was er geen bewijs dat het
hun vogel was. Het komt helaas nog regelmatig voor dat papegaaien worden gevonden zonder identificatie en daardoor helaas niet met hun eigenaars herenigd kunnen worden.

Met dank aan ‘Pakara Nieuwsbrief’

“Steun het African Grey Parrot Project”

Het mag dan de meest bekende papegaai ter wereld zijn en ongetwijfeld de meest gehouden papegaai als huiskamervogel vanwege zijn spreektalent en genegenheid, maar
weten wij weinig van zijn leven in het wild: wat is zijn voornaamste voedselbron, wat zijn de beste condities voor voortplanting, hoe reageert de populatie op vangst uit het wild en druk vanuit de handel, wat zijn de grootste bedreigingen voor zijn voortbestaan.
Het ‘African Grey Parrot Project’ wordt ondersteund door Parrots International en UK’s Manchester Metropolitan University, een instituut met een lange geschiedenis van het bestuderen van papegaaien in het wild.
Het project concentreert zich op het eiland Principe in de golf van Guinee, waar eenveilige populatie van grijze roodstaarten overleeft in de resterende bossen van het eiland.
Principe heeft de afmeting van Boston (Massachusetts, USA) en de vogels blijven binnen dit gebied en kunnen voor alle aspecten van hun biologie worden bestudeerd. De informatie die van deze vogels wordt verzameld is van enorm belang voor het begrijpen en oplossen van de praktische problemen bij het houden en behouden van de grijze
roodstaartpapegaai.
Parrots International is trots om aan dit project verbonden te zijn en toegewijd om deze studie in Principe te ondersteunen. Er is US$10.000,- per jaar nodig voor de komende twee jaar om dit project door te laten gaan.
De grijze roodstaartpapegaai wordt al veel te lang uitgebuit door mensen zonder kennis van de effecten die hun handelswijze op de soort heeft. Regeringen en beschermers baseren zich op veronderstellingen met betrekking tot de management van deze geweldige vogel. Ondersteuning van de wetenschappelijke studie van deze soort is de beste manier op de bescherming op lange termijn en de overleving van de grijze
roodstaartpapegaai te verzekeren!
U kunt uw bijdrage overmaken op: One West Bank, California USA rekeningnummer: 6160641098 routing number: 322270288 ten name van Parrots International onder vermelding van “African Grey Parrot Project”.

Met dank aan ‘Pakara Nieuwsbrief’

‘Kameroen en de Democratische Republiek Kongo geeft de export van grijze roodstaartpapegaaienweer vrij’

Op de CITES conferentie in Genève in juli is besloten dat Kameroen en de Democratische Republiek Kongo weer grijze roodstaartpapegaaien mogen exporteren. Voor Kameroen werd een quota van 3.000 stuks vastgesteld.
Beschermingsorganisaties hebben vergeefs voor totale bescherming van het inmiddels verzwakte bestand van grijze roodstaartpapegaaien gepleit. Vastgestelde quota worden regelmatig overschreden en wordt dus aan de handel in wildvang grijze roodstaartpapegaaien nauwelijks grenzen gesteld. Grijze roodstaarten worden vaak via Zuid Afrika naar het Midden en Verre Oosten verzonden. Regelmatig worden uit het wild
gevangen koppels voor de kweek door Zuid Afrikaanse kwekers ingezet. Nadat met deze koppels aan de lopende band jongen worden geproduceerd zijn de koppels uitgelegd en worden daarna verder doorverkocht.

Met dank aan ‘Pakara Nieuwsbrief’

‘In memoriam: Mickey’

In het Pakara Magazinenummer 6 van 2011 heeft een oproep gestaan om mee te werkenaan het onderzoek van de Universiteit Utrecht naar de ziekte van Cushing bij papegaaien.
Bij het Cushingsyndroom wordt er door het lichaam teveel cortisol geproduceerd.
Zoals u in het Pakara Magazine nummer 1 van 2012 heeft kunnen lezen was Mickey de eerste levende papegaai waarbij het syndroom van Cushing vastgesteld is en heeft u in nummer 5 van 2012 over de voortgang van de bonte boer (Poicephalus Senegalesus)
Mickey van Ellen Uittenbogaard kunnen lezen.
Vol bewondering hebben wij regelmatig de updates van Ellen mogen lezen en stondenwij elke keer weer versteld van de manier waarop Mickey met alles leek om te gaan.
Helaas is Mickey op 5 januari jl. in de ochtend overleden.
Dank zij Mickey weten wij nu hoe deze aandoening bij levende vogels vastgesteld moet worden. Dat is zeer waardevol voor andere vogels met dezelfde aandoening.
Wij hebben allen Mickey leren kennen als een heel bijzondere vogel en zal zij bij alle mensen die haar hebben leren kennen in nagedachtenis voortleven.
Wij wensen Ellen dan ook heel veel sterkte!

Met dank aan ‘Pakara Nieuwsbrief’

“Hoe kunt u een partner relatie met uw papegaai voorkomen?”

Papegaaien die te sterk op één persoon gericht zijn, zijn vogels die een mens als partner hebben uitgezocht en daarbij andere personen uitsluiten en als zij seksueel volwassen worden kan dit tijdens de broedtijd voor problemen zorgen.
Het broeden van vogels is schitterend om gade te slaan als je vogels kweekt of bestudeert in het wild, maar het is niet zo leuk als de papegaai uw huis als broedgebied gebruikt en u als eigenaar als potentiële partner ziet. Veel voorkomende problemen zijn in dat geval agressie, overmatig schreeuwen en meer vernielzucht dan normaal. Sommige soorten
zoals de grote kaketoes kunnen extreem agressief worden en andere mensen van hun favoriete plekjes of favoriete persoon wegjagen. Dit gedrag blijkt vaker voor te komen bij papegaaien die met de hand zijn grootgebracht.
Wat kunt u doen om dit ongewenste gedrag te voorkomen? Allereerst moet u zich realiseren dat de meeste papegaaiensoorten het broedseizoen meestal in de warmere maanden van het jaar hebben. Een papegaai in de huiskamer kan hierdoor wat in de war raken, omdat er meestal het hele jaar door een constante temperatuur heerst in de
huiskamer. Het vermijden van het overmatig verwarmen van het verblijf waar de papegaai verblijft in de winter geeft de papegaai de gelegenheid om een soort wisseling van seizoenen in gevangenschap te beleven, waardoor er meer structuur ontstaat en verwarring gekoppeld aan broeden wordt voorkomen.
Ook de hoeveelheid daglicht is iets wat van invloed is op de broedstemming. In de huiskamer wisselt dit meestal niet zoveel, aangezien in de winter als het vroeger donker wordt de lampen in huis aangaan en op die manier de avonden worden verlengd. Beter is
het als de papegaai in een andere ruimte slaapt, waar de dagen in de winter korter zijn en gelijk lopen met het aantal uren daglicht buiten.
Een andere factor die de broedstemming in het wild en gevangenschap stimuleert is een toename in de hoeveelheid en aanbod van voer. Een uitgebalanceerd dieet en dagelijks afgemeten porties zullen helpen om broedstemming te voorkomen. Als u precies weet wat en hoeveel uw papegaai eet, kunt u ook sneller signaleren als de vogel minder eet en
is dit waardevolle informatie om eerste tekenen van ziekte te ontdekken.
Het verzorgen van elkaars veren of het kriebeltje op de kop van de eigenaar is erg belangrijk om een goede relatie met de papegaai op te bouwen. Een goede regel hierbij is,
dat als de papegaai het prettig vindt om van verschillende personen een kriebeltje op de kop te krijgen dit geen probleem is. Maar als de vogel uitsluitend door één bepaalde persoon gekriebeld wil worden in het gezin, het beter is om de vogel op een andere manier met aandacht te belonen. Sociale interactie met de papegaai is erg belangrijk,
maar kan bijvoorbeeld ook door met de vogel te spelen en/of via training de vogel bepaalde dingen te leren.
Het is ook goed om verschillende mensen en bezoekers in het leven van de vogel te introduceren en die aandacht aan de vogel laten geven. Nu zijn er veel papegaaien niet van gediend om door elke vreemde bezoeker op zijn kop gekriebeld te worden, maar kan socialiseren ook praten tegen en aandacht geven aan de papegaai zijn.
De belangrijkste trigger voor broeds gedrag is de aanwezigheid van een nest. Veel agressief gedrag komt voort uit het verdedigen van een nest. Zorg dat er geen kleine donkere plekken zijn die door de papegaai als nest gezien kunnen worden.
Papegaaien in broedstemming worden heel destructief en zorg er dus voor dat er genoeg takken zijn waar aan geknaagd kan worden in plaats van uw meubilair.
Hou de papegaai zoveel mogelijk bezig door hem meer voor zijn eten te laten doen, door bijvoorbeeld het gebruik van foerageerspeeltjes. Een papegaai die druk bezig is en van alles te doen heeft, zal niet snel gaan broeden. Veel ongewenst gedrag en het in broedstemming geraken kan voorkomen worden door een leven gebaseerd op andere
activiteiten te creëren voor uw papegaai.

Met dank aan ‘Pakara Nieuwsbrief’

‘Goffins kaketoes maken en gebruiken gereedschap’

Een groep Goffins kaketoes (Cacatua goffini) in een grote volière bij een
onderzoekcentrum in de buurt van Wenen hebben de wetenschappers die hun gedrag bestuderen verbaasd met hun intelligentie. Eén van de vogels (Figaro) heeft bedacht hoe hij gereedschap kan maken en gebruiken en heeft houten stokjes in de juiste maat en vorm gemaakt om noten die net buiten zijn bereik buiten de volière liggen te pakken.
Het is bekend dat Palmkaketoes in het wild gereedschap van een tak maken om daarmee tegen een holle boom te slaan om zo een vrouwtje aan te trekken en Nieuw-Caledonische kraaien, Vlaamse gaaien en Kea’s staan ook bekend om het gebruik van stokjes als gereedschap.
Maar voor papegaaien in gevangenschap is het niet bekend dat zij gereedschap maken en gebruiken om een taak uit te voeren waarbij zij vernuft en redenering nodig hebben, als dat geen deel uitmaakt van hun natuurlijk gedrag in het wild.
De Oostenrijkse gedragsdeskundigen bemerkten voor het eerst Figaro’s gedrag toen zij observeerden hoe hij speelde met een kleine steen. Dr. Alice Auersperg van de Universiteit van Wenen vertelde: ‘Op een gegeven moment stak hij de steen door de openingen in het gaas en viel de steen net buiten zijn bereik. Na een aantal mislukte pogingen om de steen met zijn poten te pakken, pakte hij een klein stokje en begon naar de steen te hengelen’. Om dit gedrag verder te onderzoeken, plaatste het team een noot op de plaats waar de steen had gelegen en begonnen te filmen. Tot hun verbazing ging Figaro niet op zoek naar een ander stokje, maar knaagde hij een grote splinter uit het hout van de volière om helemaal vanaf het begin een hulpmiddel te maken. Hij brak het stukje
hout af op het moment dat het de juiste maat had en bewerkte het tot een efficiënt hark gereedschap om de noot mee te kunnen pakken. Hij herhaalde deze oefening diverse keren en maakte elke keer een nieuw hulpmiddel van het hout van de volière en bij één gelegenheid gebruikte hij een alternatieve methode door een tak van de grond te pakken
en deze te bewerken tot een geschikt stuk gereedschap.
Professor Alex Kacelnik van de Oxford University, die eerder onderzoek had geleid naar Nieuw-Caledonische kraaien en nu deel uit maakte van het onderzoeksteam dat Figaro bestudeerde, vertelde dat Figaro ons laat zien dat zelfs als een diersoort normaal gesproken geen gereedschap gebruikt, bepaalde nieuwsgierige leden van die diersoort
problemen oplossen door het maken van gereedschap uit vormloos materiaal om een nieuwe behoefte te vervullen en tonen daarmee aan dat het maken van gereedschap uit intelligentie naar boven kan komen en niet omdat het maken van gereedschap uit soorteigen gedrag voortkomt. Twee andere Goffins kaketoes uit dezelfde volière zijn ook getest en de ene (Pipin) maakte geen gebruik van gereedschap en de andere (Heidi) deed enkele vruchteloze pogingen nadat ze Figaro had geobserveerd. Goffins kaketoes in het wild leven in grote sociale groepen in de tropische bossen op de Indonesische Tanimbar eilanden (Molukken) en er zijn geen rapporten dat de vogels gebruik maken vangereedschap in hun natuurlijke habitat.
Bron: Current Biology.

Met dank aan ‘Pakara Nieuwsbrief’

‘Cranberry, de superbes!’

De laatste jaren worden cranberries als ‘superfood’ gepromoot, vanwege hun uitstekendevoedingswaarde en kwaliteiten als antioxidant. Het is een lid van de Ericaceae familie en ze zijn nauw verwant aan de bosbes en ofschoon zij in Europa groeien is de voornaamste producent de USA. Vanaf oktober tot en met december zijn de cranberries volop vers te
verkrijgen. Amerikaanse indianen gebruiken de hele en gekneusde cranberries al eeuwen als medicijn. Ze worden toegepast bij huidaandoeningen, tegen het steken en jeuken van insectenbeten en als kompres bij verwondingen aangezien hun samentrekkende werking
helpt om het bloeden te stoppen. Ongeveer 95% van de cranberriesoogst wordt verwerkt in de productie van sappen, sauzen, jams, taarten en gezoete gedroogde cranberries. De resterende 5% wordt als verse bessen verkocht en het zijn vooral deze verse bessen die
het gezonds zijn. Hoe roder de bessen zijn, hoe meer zon zij hebben gehad en hoe groter de concentratie van anthocyanen (flavonoïden), het is een sterke antioxidant en de bessen hebben een ontstekingsremmende werking. Stevigheid is ook een indicatie van kwaliteit.
Verse cranberries bevatten veel vitamine C, E en K, magnesium, calcium, fosforus, kalium en vezel. Maar het zijn vooral de fytochemicaliën in deze bessen die de interesse van de medische wereld wekken. Fytochemicaliën zijn niet-voedende plantaardige chemicaliën die beschermende of ziekte preventieve eigenschappen hebben en
beschermen tegen schadelijke bacteriën in met name de urinewegen, de mond, dikke darm en maagwand. Vandaar dat de cranberry wordt gebruikt om infecties van de urinewegen, maagzweren, tandbederf en tandvleesaandoeningen te voorkomen. De cranberry wordt het meest als sap geconsumeerd, maar dit product verschaft niet de belangrijke voedingsstoffen omdat die met het afvoeren van de schil en vruchtvlees
verloren gaan. In cranberry extracten zitten iets meer voedingsstoffen.
Wat onze papegaaien betreft is variatie in de voeding enorm belangrijk en zijn verse rauwe cranberries erg gezond. Hierbij moet wel opgemerkt worden dat u niet opeens grote hoeveelheden cranberries aan de papegaai moet voeren, aangezien dit kan leiden tot de vorming van nierstenen vanwege het hoge gehalte aan oxalaat wat de bessen bevatten en als dit gecombineerd wordt met hoge hoeveelheden calcium. In combinatie met bloedverdunners, zoals aspirine, kunnen de bessen ook inwendige bloedingen veroorzaken.
Dus hooguit een paar verse cranberries gemengd met wat andere zoetere vruchten per papegaai per dag. Verse cranberries kunnen ingevroren worden. U kunt de papegaaien ook licht gezoete gedroogde cranberries geven of licht gezoete sap van cranberries gemaakt van hele bessen. Het is niet aan te bevelen om de cranberries te koken, omdat dan de
vitaminen, antioxidanten en enzymen verloren gaan

Met dank aan ‘Pakara Nieuwsbrief’