Pakara nieuws september 2013
‘Kraaien en papegaaien’
Een kraai en een papegaai (een Kea) hebben wetenschappers laten zien waartoe hun vogelbrein in staat is tijdens een test op slimheid. Het resultaat was gelijk.
Elke deelnemer moest een aantal tests uitvoeren, om te zien welke uitdaging makkelijker of moeilijker was. De papegaai en de kraai werden ieder geconfron- teerd met een doos waarbij de toegang tot een voedselbeloning was geblokkeerd. De vogels konden op vier manieren hetprobleem oplossen. Zij konden aan een koord trekken dat om de beloning heen gebonden was, een luikje openen door het gebruik van een hefboom, zij konden knikkers in een goot doen en zo de beloning binnen hun bereik te brengen, of zij konden met een stokje in de zijkant van de doos steken om zo de beloning eruit te peuteren. Er namen 6 papegaaien en 5 kraaien deel aan het onderzoek en het lukte slechts 1 kraai en 1 papegaai om alle vier de manieren uit te voeren. De wetenschappers gaven de vogels de mogelijkheid om de manier die hun voorkeur had het eerst te kiezen en blokkeerde daarna deze mogelijkheid, zodat ze het op een andere manier moesten proberen. Eén voor één moesten ze om de beurt een manier uitproberen. Voor de Kea papegaai was het gebruik van een stokje het moeilijkst, omdat zij dit niet in het wild gebruiken en kraaien wel. De kromme dunne
snavel van de Kea maakt het hen onmogelijk om een stokje in één lijn met de kop te houden, maar de Kea loste dit in een paar stappen op. Als eerste stap hield hij het einde van het stokje tegen de opening van de doos, terwijl hij het stokje in zijn bek hield. Daarna verwisselde hij zijn snavel met zijn poot, terwijl hij met het stokje tegen de opening van de doos bleef drukken. Tenslotte pakte hij het andere eind van het stokje met zijn snavel en duwde vervolgens het stokje door de opening en manoeuvreerde net zo lang totdat deze in aanraking met de beloning kwam. De Kea wekte sterk de indruk dat hij met een gericht doel handelde.
De kraai daarentegen werd van zijn stuk gebracht doordat hij aan een hefboom moest trekken om een luikje te openen. Men had meer de indruk dat dit door angst kwam dan door gebrek aan intelligentie. Kraaien gebruiken regelmatig gereedschap om bij voedsel te komen en onderzoekers hebben ook vastgesteld dat zij ook gereedschap gebruiken om mogelijk gevaarlijke voorwerpen op een veilige afstand te onderzoeken. Dus voor kraaien is het direct aanraken en trekken aan een onbekend object bedreigend.
Bron: Universiteit Wenen
Met dank aan ‘Pakara Nieuwsbrief’
Met dank aan ‘Pakara Nieuwsbrief’
‘Eetbare insecten moeten wereldwijd op het menu’
Om aan de eiwitbehoefte van een groeiende wereldbevolking te kunnen voldoen, is
grootschalige kweek van eetbare insecten nodig, stellen wetenschappers in het boek
‘Edible insects’. Ook de westerse consument moet om.
Onderzoekers van Wageningen UR en wereldvoedselorganisaties FAO brengen in
‘Edible insects’ de laatste inzichten over de mogelijkheden van eetbare insecten bijeen.
Het gebruik van insecten als eiwitbron heeft veel voordelen: het is voedzaam en gezond, insecten kunnen op milieuvriendelijke manier gekweekt worden en de kweek kan als voedingsindustrie de sociaal economische omstandigheden van mensen verbeteren. In grote delen van de wereld is het eten van insecten, oftewel ‘entomofagie’, heel gewoon.
Minsten twee miljard mensen consumeren regelmatig insecten en meer dan 1900
insectensoorten zijn geïdentificeerd als eetbaar, waaronder kevers, rupsen, bijen, wespen en mieren. In de westerse wereld vinden veel mensen het eten van insecten ‘vies’ of ‘eng’. Om deze weerstand weg te nemen, kunnen insecten onherkenbaar (bijvoorbeeld gemalen) in het eten verwerkt worden. De wetenschapper pleiten ervoor de voordelen van insecten als eiwitbron nog beter in kaart te brengen, zodat aspecten als voedingswaarde en milieu te vergelijken zijn met traditionele veehouderij.
Met dank aan ‘Pakara Nieuwsbrief’
‘Een rode lap voor een papegaai’
Verschillende kleuren kunnen een bepaald effect hebben op een papegaai. Volgens een
papegaaieneigenaar hebben blauwe, groene en rode tinten een kalmerende uitwerking op
haar papegaai, maar geel en oranje roept dezelfde reactie bij haar papegaai op als een
rode lap bij een stier. Deze woede uitbarsting geeft aan hoe enorm verschillend het zicht
van vogels is in vergelijking met dat van mensen. Wij mensen zijn in wezen kleurenblind
in vergelijking met vliegende vogels.
Wij zien kleuren dank zij drie type lichtgevoelige kegeltjes in ons netvlies, maar vogels
hebben vier of vijf kegeltjes en sommige zelfs zes die gevoelig zijn voor ultraviolet licht.
Vogels maken hier vooral gebruik van bij het uitzoeken van een geschikte partner.
Met dank aan ‘Pakara Nieuwsbrief’
‘Eerste Spix ara kuiken door kunstmatige inseminatie’
In Al Wabra Wildlife Preservation (AWWP) in Qatar is enige tijd geleden het eerste kuiken uitgekomen dat door kunstmatige inseminatie was verwekt. Deze ontwikkeling biedt ongekende mogelijkheden bij een populatie ara’s die in het wild is uitgestorven en met
moeite in gevangenschapwordt gekweekt. De grootste problemen die hierbij voorkomen zijn lage vruchtbaarheid en gebrek aan genetische diversiteit, maar deze techniek zou alles
kunnen veranderen.
AWWP houdt 64 van de 83 Spix ara’s uit het stamboek, hetgeen 77% van de totale populatie in de wereld is van deze ara. Elk jaar is het broedseizoen van de Spix ara’s een hoogtepunt in Al Wabra. Dit jaar zijn er 4 kuikens van drie verschillende poppen voort gebracht, waarvan twee door kunstmatige inseminatie dankzij de experts van ‘Parrot Reproduction Consulting’ in Duitsland. Zodra de pop het eerst ei had gelegd, nam het team een spermamonster van een man waarvan aangetoond was dat hij een goede kwaliteit sperma had en bracht dit in de eileider van de Spix pop aan in de hoop dat dit het volgende ei zou bevruchten voordat de eischaal was gevormd. Dit proces werd herhaald na het tweede en het derde ei, aangezien Spix ara’s vaak een legsel van 4 eieren hebben. Na zeven lange dagen kon eindelijk gecontroleerd worden of de eieren waren bevrucht. Twee van de zeven eieren die kunstmatig waren bevrucht waren inderdaad bevrucht en werden in de broedmachine uitgebroed. De eieren werden dagelijks gecontroleerd en ook werd de hartslag gemonitord, totdat de eieren na 26 dagen uitkwamen. Dierenarts Daniel
Neumann van ‘Parrot Reproduction Consulting’ zegt, ‘ik heb vaak kunstmatige
inseminatie bij papegaaien toegepast, maar geen enkele keer was dit zo bijzonder als bij
de Spix’s. Als kleine jongen volgde ik al het trieste verhaal van de verdwijning van de
Spix ara in het wild en nu heb ik de eerste succesvolle kunstmatige inseminatie bij een
Spix ara gedaan en dat voelt heel goed’.
De volgende stap is het toepassen van kunstmatige inseminatie bij de Spix ara’s die al in
Brazilië zijn in het kweekcentrum van AWWP in Brazilië. Volgens Dr. Tim Bouts,
directeur van AWWP, worden 10 van de 11 Spix ara’s die eigendom zijn van de
Braziliaanse overheid in NEST een particulier kweekcentrum in de staat Sao Paulo,
verzorgd door personeel van Al Wabra. Men wil ook een eigen kweekcentrum in Brazilië
opzetten en een aantal vogels van Qatar naar Brazilië sturen. AWWP bezit al 2.380
hectare leefgebied voor de Spix ara in de buurt van Curacá, Caatinga, Brazilië en is actief
betrokken bij het herstel van het leefgebied en de voorbereidingen voor de herintroductie
van de Spix ara in het wild. Elk jaar besteedt AWWP meer dan Euro 215.000,- aan de
bescherming van de Spix ara in Qatar en Brazilië.
Hopelijk is dit succesverhaal een echt begin van het herstel van de soort in het wild.
Met dank aan ‘Pakara Nieuwsbrief’
“Carnaby’s zwarte kaketoes gek op macadamianoten’
Een boomgaardhouder in Gingin, West Australië, wordt gek van groepen beschermde Carnaby’s zwarte kaketoes die zijn macadamia- en pecannoten bomen plunderen. Amos Machlin geeft de vogels niet de schuld van dit probleem, maar de grootgrondbezitters. Vorig jaar aten de vogels de totale oogst van zijn 400 macadamianoten bomen en een derde van de oogst van de 900 pecannoten bomen op. De 86-jarige man heeft al van alles
geprobeerd om zijn bomen te beschermen, van hoge toon sonar, radar, gaskanonnen tot
geluidsopnames van vogels in nood maar niets heeft gewerkt. De bomen zijn te hoog om ze met netten af te schermen. Hij heeft nu iemand ingehuurd die in zijn boomgaarden
patrouilleert met een geweer om niet dodelijke patronen af te schieten om de kaketoes
weg te jagen. De heer Machlin zegt dat hij vroeg of laat de noten voor de kaketoes zal
moeten overlaten. Volgens de overheid had hij kunnen weten dat het een probleem zou
worden toen hij de bomen in 1978 had gepland. Maar het probleem is pas begonnen toen
de bomen in het natuurlijk leefgebied van de kaketoes werden omgehakt. Zijn verzoeken
om compensatie aan de overheid zijn afgewezen, hoewel zij wel als proef een radar
detectie systeem hebben gesteund.
Met dank aan ‘Pakara Nieuwsbrief’
‘Leer de kijk van een ander op avicultuur te tolereren’
De vogelwereld wordt regelmatig gekenmerkt door uitersten en soms leidt dit zelfs tot
splitsingen in een vogelvereniging. Dat is jammer, want hoe groter een organisatie, hoe
meer men vaak kan bereiken. Het is vaak makkelijk om ongezouten kritiek te leveren,
maar veel moeilijker om te overtuigen en te inspireren. De meeste mensen verbruiken
water, rijden in auto’s, eten en vervuilen. Wij brengen allen schade toe aan dieren, of dit nu
muggen zijn, kakkerlakken, slangen, ratten of mieren. Niemand is perfect en aan beide kanten van een discussie zijn er onvolmaaktheden te vinden, of dit nu kwekers, dieren-winkels, houders van gezelschapsdieren, dierentuinen, dierenartsen of dierenverzorgers zijn.
Bent u bijvoorbeeld tolerant genoeg om te luisteren naar iemands mening over het exporteren van levende rosékaketoes zonder direct boos te worden? Morele vraagstukken
zoals ‘moeten papegaaien wel in gevangenschap worden gehouden?’ of ‘moeten vogels in staat worden gesteld om zich voort te planten?’ of ‘is het goed om een papegaai te kortwieken om hem te beschermen?’ zijn vaak onderwerpen die heftige discussies en
emoties voortbrengen. Van het elkaar bestrijden wordt niemand beter en de vogels al
helemaal niet. Het is beter om flexibel in de dialoog en de houding naar elkaar toe te
blijven. Uiteindelijk ligt ware wijsheid als het om moeilijke onderwerpen gaat zelden in
één uitgesproken mening, maar ligt deze vaak in het midden. Hoe meer vogelliefhebbers
elkaar bestrijden, hoe minder wij de goede antwoorden zullen vinden.
Met dank aan ‘Pakara Nieuwsbrief’
‘ Recept voor Abrikozen-notenbrood’
Benodigdheden: 1 kopje droge geweekte abrikozen, 1 ei, 1 theelepel wijnsteenpoeder, 2
kopjes volkoren meel, 2 eetlepels pindakaas, ¾ kopje gehakte noten, ¾ kopje vers
geperste sinaasappelsap (met vruchtvlees) en ¾ theelepel bakpoeder.
Laat de abrikozen 30 minuten in warm water weken. Klop het ei door de pindakaas en
voeg de sinaasappelsap toe. Meng de droge ingrediënten hierin en meng vervolgens de
overige ingrediënten erdoor. Giet alles vervolgens in een ingevette bakschotel (23 cm x
13 cm x 8cm) en bak het 45 minuten op 180 graden C. Laat het vervolgens 10 minuten
afkoelen voordat u het uit de vorm haalt.
Met dank aan ‘Pakara Nieuwsbrief’
In het Pakara magazine nummer 4 van 2013 staat het programma van
de Pakaradag vermeld. De Pakaradag zal dit jaar worden gehouden in Ouwehands Dierenpark in Rhenen op 13-10-2013.
Rosemary Low is dit jaar één van de sprekers en u heeft de gelegenheid persoonlijk met haar kennis te maken en haar allernieuwste boek speciaal voor u te laten signeren. Voor meer informatie over de Pakaradag en aanmeldingen:
info@pakara.nl
Op de Pakaradag zullen ook Ruud & Ria Vonk aanwezig zijn met documentatie en
informatie over het Loro Parque congres, wat in september 2014 op Tenerife wordt
gehouden.
Met dank aan ‘Pakara Nieuwsbrief’
VRAGENRUBRIEK
“Mijn grijze roodstaart papegaai van drie jaar schreeuwt sinds een paar maanden veel,
vooral ’s avonds. Wat kan er mis zijn?”
Op zich is het normaal dat een papegaai af en toe een heleboel geluid maakt en zal hij
meestal ’s morgens en ’s avonds van zich laten horen. Een seksueel volwassen vogel zal
in de broedtijd ook meer geluid produceren. Bij Grijze roodstaarten begint de
geslachtsrijpheid tegen het eind van het derde levensjaar.
Een vogel kan ook min of meer constant schreeuwen of gillen uit angst en soms is de
oorzaak voor ons mensen moeilijk te vinden. Iedere vogel, hoe tam ook, heeft een kooi
nodig als eigen veilige plek. De kooi moet een veilige haven zijn voor een vogel en
daarom is de locatie van de kooi erg belangrijk en moet de kooi minimaal met 1 kant
tegen de muur staan en niet vlak naast een deur die regelmatig open gaat of in de
doorloop van het huis, waardoor er regelmatig mensen langs de kooi lopen.
Als de papegaai niet geleerd heeft zichzelf te vermaken of onvoldoende mogelijkheden heeft om zichzelf bezig te kunnen houden kan de papegaai uit frustratie gaan schreeuwen.
Maar ook als de papegaai als jonge vogel gewend is bij ieder geluidje aandacht te krijgen, kan de vogel gaanschreeuwen om aandacht te krijgen.
Wat u in ieder geval nooit moet doen, is uw geduld verliezen en terug gaan schreeuwen tegen de vogel.
Doorlopend schreeuwen kan soms dwangmatig worden als de vogel niet op een andere manier met een probleem kan omgaan. Houd bij wanneer de papegaai gaat schreeuwen,
zodat u eventueel een regelmaat erin kunt ontdekken en ga te rade bij een
gedragstherapeut.
Met dank aan ‘Pakara Nieuwsbrief’