Korte samenvatting van de lezing: Er zijn veel redenen waarom mensen blij zijn met de vogels die zij houden: ze zingen mooi, zien er prachtig uit en vertonen sociaal gedrag. Ik denk dat veel vogels niet blij zijn met ons. De reden daarvoor dat we de vogels teveel naar onze smaak (lees: naar onze normen en waarden) willen veranderen. Mooie vogels willen we nog mooier maken, zangers willen we nog meer laten zingen en het sociale gedrag dat de vogels normaliter vertonen naar soortgenoten, willen we ombuigen naar onszelf, zodat wij de aandacht krijgen. Dat laatste aspect is een probleem dat zeer veel voorkomt. In mijn praktijk is dit de belangrijkste reden van gedragsproblemen tussen eigenaar en zijn papegaai. Een zeer veel voorkomende reden waarom mensen een sociaal dier, zoals een papegaai in huis nemen is om met hem te spelen en te knuffelen. Vooral aan dat laatste hebben wij een grote behoefte. Onderzoek heeft aangetoond dat knuffelen ook goed voor ons is: het aaien van een hond verlaagd onze bloeddruk, zorgt dat we minder vaak ziek worden en een hogere leeftijd bereiken. Ik ben ervan overtuigd dat dat ook geldt voor het aaien van een papegaai
of een willekeurig ander dier. Knuffelen behoort tot ons gewone gedragspatroon. Maar niet tot het gewone gedrags- patroon van de meeste vogels en zeker niet van papegaaien. Zij knuffelen alleen hun partner. Van andere soortgenoten blijven ze, een enkele ruzie daargelaten, af. Door onze eindeloze knuffelbehoefte brengen we onze papegaai in verwarring. Hun latent aanwezige voortplantingsdrift wordt aangewakkerd. Hij of zij die geknuffeld wordt wil een nestje bouwen, eitjes leggen en kuikentjes grootbrengen. Iets waar wij niet aan kunnen voldoen met als gevolg seksuele frustatie, verenplukken, schreeuwen, agressiviteit, depressie en noem maar op. Met papegaaien mag en moet je spelen, trainen, uitdagen, wandelen etc. etc. etc. maar NIET KNUFFELEN!!!!
