Samenvatting mr. Leon Ripmeester

In deze presentatie wordt ingegaan op de juridische gevolgen van het niet meer kunnen betalen (oftewel: bieden) van de juiste zorg voor een huisdier. Er wordt geschetst wat hierover is bepaald in bestaande dierenwelzijnswetgeving. Welke straf- en bestuursrechtelijke consequenties kan dit hebben voor de eigenaar? En brengt de wet- en regelgeving in het kader van de nieuwe Wet dieren hierin relevante veranderingen?

Ook zal worden aangegeven wat de rechten en plichten zijn van een dierenarts die te maken krijgt met een situatie waarin medische hulp aan een dier benodigd is, maar waarbij duidelijk is dat de eigenaar de hieraan verbonden kosten niet zal kunnen betalen. Hoe verhouden regels uit het veterinaire (tucht)recht zich in dat geval tot privaatrechtelijke regels over het moeten nakomen van (betalings)verplichtingen?

Niet alleen dierenartsen, maar bijvoorbeeld ook dierenasielen en dierenambulances, krijgen te maken met – deels- onbetaalde rekeningen. Uiteengezet zal worden welke mogelijkheden er dan zijn ten opzichte van de eigenaar om alsnog betaling te verkrijgen. Een punt hierbij is, dat in de praktijk vaak niet duidelijk is wie nu eigenlijk precies verantwoordelijk cq. aansprakelijk is voor het dier en de daaraan verbonden kosten.

Een huisdier is juridisch gezien een ‘goed’ en normaliter een ‘eigendom’. In het kader van de aan de orde zijnde problematiek brengt dit complicaties met zich mee. Een dier is immers niet hetzelfde als een stoel of een auto.. De wet lijkt op dit punt echter lastig te veranderen. De meer aangewezen weg lijkt daarom het maken van betere afspraken tussen betrokken partijen.